در قسمت قبلی (مقدمه) بازگشت به مدرسه بعد از کووید به مقدمه ای در این مورد پرداخته و به بیان خلاصه هفت مرحله مختلف پرداختیم، در این قسمت مرحله اول را تشریح می کنیم. با کلینیک روان حامی همراه باشید.
مقدمه بازگشت به مدرسه بعد از کووید
قسمت اول از بازگشت به مدرسه بعد از کووید
قسمت دوم بازگشت به مدرسه بعد از کووید
قسمت سوم بازگشت به مدرسه بعد از کووید
قسمت چهارم بازگشت به مدرسه بعد از کووید
قسمت پنجم بازگشت به مدرسه بعد از کووید
قسمت ششم بازگشت به مدرسه بعد از کووید
قسمت هفتم بازگشت به مدرسه بعد از کووید
خداحافظ، تعطیلات – سلام، مدرسه
نوح، پسر هشت ساله مایا وارگاس، تمام سال تحصیلی را از راه دور به مدرسه می‌رفت. خانواده به شوخی از آن به عنوان “مدرسه زوم” یاد کردند، و اگرچه او ابتدا نگران این بود که چگونه پیش می رود، مایا از این تجربه راضی بود. نوح نه تنها از نظر تحصیلی موفق شد، بلکه به نظر می‌رسید که با آموزش آنلاین نیز پیشرفت کرده است.
در این مدت، هر روال معمول قبل از کووید – مانند برنامه غذایی و زمان خواب – کنار رفت. خیلی آسان بود که به نوح اجازه دهیم تا دیروقت بیدار بماند، به خصوص اگر نیازی نداشت تا صبح روز بعد در کلاس وارد شود.
با پایان سال تحصیلی نیز تغییر چندانی نکرد. وارگازها از تعطیلات خود لذت می بردند، با سفرهای یک روزه، تعطیلات یک هفته ای ساحلی، و روزهای تنبلی که در یک باشگاه شنای محلی سپری می کردند. مانند سال «مدرسه زوم»، نیازی به اجرای برنامه‌ها یا برنامه‌های ساختاری وجود نداشت.
اما اکنون مایا با نزدیک شدن به اولین روز مدرسه نگران می شود. همه چیز از زمانی شروع شد که گذرگاه اتوبوس نوح با زمان بسیار تکان‌دهنده‌ای زودهنگام رسید. اگر این به اندازه کافی بد نبود، تمرینات فوتبال عصرگاهی سه بار در هفته برای یک تیم مسافرتی رقابتی قرار بود در هفته اول مدرسه آغاز شود.
مایا فکر کرد، “ما چه کرده ایم؟ نوح هرگز نمی تواند آنقدر صبح زود بیدار شود. و او به ساعت ها وقت بدون ساختار در عصر عادت کرده است. . . بدون نیاز به تمرین و بازی های رقابتی!» مایا متقاعد شده است که این سال تحصیلی یک مبارزه بزرگ خواهد بود.
چه چیزی در حال تغییر است؟
حتی قبل از کووید، تغییرات در برنامه روزانه کودک می تواند مشکلاتی ایجاد کند. اگر «قوانین» کمی وجود داشته باشد یا وجود نداشته باشد که باید از آنها پیروی کرد، انتقال به قوانین بیشتر
روال ساختار یافته مطمئناً مقداری تعدیل خواهد داشت. با توجه به اینکه اکثر بچه ها تا دو سال را در مدرسه گذرانده اند – یا به طور مجازی تحصیلات خود را در مدرسه می گذرانند – برنامه های روزمره شما احتمالاً چیزی جز روتین!
معلمان ممکن است کلاس های آنلاین را به صورت پراکنده برنامه ریزی کرده باشند، و در برخی موارد، کودکان ممکن است کلاس های “ناهمزمان” و/یا کار داشته باشند که باید در زمان خود، بدون زمان مشخص کلاس، تکمیل شوند.
ترکیب این امر با تعطیلات تابستانی، جایی که برنامه‌ها ممکن است به طور طبیعی سست‌تر شوند، بسیاری از خانواده‌ها دوره طولانی‌تری را سپری می‌کردند که زمان به خودی خود آنقدرها مهم نبود – یا حداقل، زمان نیروی محرکه در فعالیت‌های روزانه خانواده نبود.
به خصوص در سال گذشته، مردم ممکن است برای بیرون آمدن از خانه مشتاق بوده باشند، و به محض اینکه مکان‌ها شروع به «باز شدن» کردند، همه می‌خواستند پرواز کنند یا رانندگی کنند. . . و به سادگی از از سرگیری سفر لذت ببرید.
بنابراین، با شروع سال تحصیلی، تعجب آور نیست که در مورد اینکه چگونه فرزند خود را “در خود بچرخانید” و حس ساختاری خود را به روزگار بازگردانید، کمی اضطراب را تجربه کنید. و اگر پسر یا دختر شما در برابر تغییرات و برنامه‌ریزی‌ها مقاومت نشان می‌دهد، ممکن است واقعاً از انتقالی که باید رخ دهد می‌ترسید. در مورد آن فکر کنید: چه کسی واقعاً می خواهد قوانین و مقرراتی را بر دیگران تحمیل کند، اگر کارها بدون سختگیری زیاد به خوبی پیش می رود؟
خوشبختانه، برخی از مراحل ساده می تواند به تسهیل انتقال کمک کند. اگر در حال حاضر به مدرسه برگشته‌اید و فرزندتان از ساختار همه چیز رد می‌کند، هنوز هم می‌توانید برخی از این ایده‌ها را در فهرست استراتژی‌های خود بگنجانید:
بازبینی برنامه ها
اول، مهم است که برنامه روزانه فعلی خانواده خود را بررسی کنید تا میزان فاصله بین جایی که خانواده شما در حال حاضر با کارهای روزمره زندگی می کنند و جایی که می خواهید یا باید بروید وجود دارد. هنگامی که این اطلاعات را داشته باشید، در موقعیت بسیار بهتری برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد بهترین اقدام خواهید بود. در ادامه نحوه ارزیابی موقعیت شما به عنوان یک خانواده آمده است:
داده های پایه را دریافت کنید برای هفته آینده، یک قلم و کاغذ تهیه کنید و برنامه روزانه خود را پیگیری کنید. هر کاری را که شما و خانواده‌تان انجام می‌دهید، از صبح بیدار شدن و خوردن صبحانه، پیاده‌روی با سگ، رفتن به استخر، رفت‌وآمد، رها کردن کودکان با پرستار یا مهد کودک، تماشای تلویزیون یا فیلم، رفتن به رختخواب و غیره فهرست کنید.
نتایج را تجزیه و تحلیل کنید.
هنگامی که فعالیت‌ها/برنامه‌ریزی خود را برای یک هفته کامل ثبت کردید – از جمله روزهای هفته و آخر هفته – فعالیت‌های هر روز را مجدداً مشاهده کنید و هر گونه الگو یا عدم وجود الگو را یادداشت کنید. آیا زمان معمولی وجود دارد که شما و/یا بقیه اعضای خانواده تان به رختخواب بروید؟ بیدار شدن؟ کدام وعده های غذایی را می خورید و کدام وعده ها را با هم میل می کنید.
خانواده؟ به طور کلی اعضای خانواده به چه فعالیت هایی می پردازند؟ آیا فرزند شما در طول روز کار آکادمیک انجام می دهد، مانند خواندن کتاب یا بازی های استراتژیک؟ آیا فعالیت ها به صورت فردی، به عنوان یک خانواده، با دوستان فرزندتان و غیره انجام می شود؟
شکاف ها را شناسایی کنید
اکنون، تغییرات برنامه ای را که باید در طول سال تحصیلی انجام دهید یا قبلاً شروع کرده اید، در نظر بگیرید. بر اساس الزامات یا تعهدات مدرسه، جامعه، و خانواده، چقدر بین جایی که هستید/بودید با برنامه ریزی/برنامه ریزی/روال های کمتر در مقابل جایی که «نیاز دارید» باشید وجود دارد؟ در مورد مایا، او بیدار شدن، زمان خواب، زمان صرف غذا و مقاومت در خواندن را به عنوان بزرگ‌ترین شکاف‌ها ذکر کرد.
یک لیست تهیه کنید
هر موردی را که با یک برنامه زمان‌بندی ساختاریافته‌تر همسو نیست، فهرست کنید. در برنامه مایا، او به اطلاعات خاص زیر در مورد موارد نامناسب اشاره کرد: زمان بیدار شدن یک ساعت دیرتر از زمان مورد نیاز است. زمان خواب حداقل دو ساعت دیرتر از زمان لازم است تا نوح با استراحت از خواب بیدار شود. حذف صبحانه در طول تابستان، که در طول سال تحصیلی مشکل ساز خواهد شد. بعداً شام و دسر، که منجر به بیش فعالی در عصر می شود. مقاومت در مورد مطالعه بیش از پنج تا ده دقیقه در روز علیرغم تشویق مایا.
اولویت بندی کنید
اگر بیش از یک مورد را فهرست کرده اید، فهرست را از مهم ترین به کم اهمیت ترین برای تغییر اولویت بندی کنید. مایا تصمیم گرفت ابتدا روی زمان خواب تمرکز کند.
واقع بین باش.
اگر مجبور نیستید، در برابر تلاش برای تغییر همه چیز به یکباره مقاومت کنید، در غیر این صورت ممکن است خود را برای شکست آماده کنید! در عوض، یک یا دو حوزه اولویت را در نظر بگیرید و ابتدا روی آنها تمرکز کنید. برای مثال، از آنجایی که مایا تصمیم گرفت زمان خواب بر زمان بیداری تأثیر بگذارد، او در تمرکز عمدتاً بر برنامه خواب واقع بین بود. او تقریباً یک یا دو ساعت در روز از اهداف زمان خواب “خارج” است.
یک برنامه عملیاتی تهیه کنید
تصمیم بگیرید که برای انجام این انتقال چه اقداماتی باید انجام دهید. در مورد مایا، او تصمیم گرفت که با زمان خواب شروع کند و برای هفت روز آینده زمان را 50 دقیقه به 30 دقیقه افزایش دهد. او استدلال کرد که اگر نوح زودتر به خواب رفت، ممکن است زودتر او را نیز بیدار کند. بعد از هفت روز، او را صبح نیز سی دقیقه زودتر از خواب بیدار می کرد.
کاهش استرس
توانایی شما در اولویت بندی و ایجاد تغییرات تدریجی ممکن است به موقعیت خاص شما بستگی داشته باشد. به عبارت دیگر، اگر شما در حال حاضر در گیرودار سال تحصیلی هستید، و چاره‌ای جز این نیست که همه چیز را به یکباره تغییر دهید، آنقدر انعطاف پذیری ندارید. با این حال، شما هنوز هم می توانید با خلاقیت، درد این انتقال را کاهش دهید. در مورد راه هایی فکر کنید که می توانید تغییرات را هموار کنید یا حتی برخی از آنها را حذف کنید.
بیایید نگاهی به نحوه انجام این کار بیندازیم. اگر فرزند شما در سه فعالیت مدرسه Aȅer شرکت کند و رفت و آمد به تمرین، کلاس ها و غیره باشد.
برای ایجاد استرس و فشار بی مورد بر روی فرزند خود و خانواده، تعهدات خود را کاهش دهید. شاید بتوانید از فرزندتان بخواهید که تنها در یک فعالیت شرکت کند و در طول زمان به هر سه فعالیت بپردازید. یا شاید تعداد روزهایی را که فرزندتان در آغاز سال تحصیلی در هر هفته در آن فعالیت شرکت می کند، کاهش دهید.
در اینجا چند ایده دیگر وجود دارد:
اگر زمان بیدار شدن به شدت متفاوت از آنچه کودک شما به آن عادت داشته است، می‌توانید هر کاری که در توان دارید انجام دهید تا آن را تا حد امکان دیرتر به عقب برگردانید. لباس‌ها را چیده، ناهار را بسته‌بندی کنید، و غیره. شاید یکی از بستگان به‌جای سوار شدن به اتوبوس، بتواند کودک را به مدرسه براند و زمان خروج کمی دیرتر را در نظر بگیرد. پس از گذشت چند هفته، می توانید به تدریج زمان بیدار شدن را زودتر انجام دهید و در نهایت به اتوبوس برگردید.
دانشگاهیان را فراموش نکنید
به یاد داشته باشید که استقامت تحصیلی را در برنامه در نظر بگیرید. اگر فرزندتان عادت نکرده است که ساعت‌ها در روز به انجام کارهای آکادمیک بپردازد – که وقتی پسر یا دخترتان در کلاس درس هستند به شدت تغییر می‌کند – هر کاری می‌توانید انجام دهید تا فرزندتان را قبل از شروع مدرسه درگیر برخی از فعالیت‌های تحصیلی کنید. برای انجام این کار، خواندن روزانه و همچنین تمرین ریاضی را در برنامه روزانه کودک خود بگنجانید. برای ایده های بیشتر در قسمت هفتم این مطلب بیشتر ببینید.
کمک به کاهش استرس تحصیلی اگر مدرسه از قبل شروع شده است، نسبت به اینکه فرزندتان چقدر خسته و کوفته در مدرسه خواهد بود، حساس باشید. اگرچه مهم است که با تکالیف و کارهای خانه استقلال ایجاد کنید، در ابتدای سال، ممکن است بخواهید کمی کمک کنید.
بیش از حد معمول برای کمک به کاهش فشار. در مورد آن فکر کنید: اگر هشت ساعت در محل کار خود بودید و به خانه می آمدید و دو ساعت دیگر از رئیس خود کار می کردید، خسته می شدید. حالا، تصور کنید که چقدر برای یک فرد جوان‌تر، که بلوغ یا رشد مغزی برای استدلال کردن از طریق این انتظارات وقت‌گیر جدید ندارد، چقدر سخت است. با دراز کردن دست یاری، شما نسبت به فرزندتان همدلی نشان می دهید و به کاهش سطح استرس او نیز کمک می کنید.
کمک به ایجاد استقامت فیزیکی به یاد داشته باشید که استقامت بدنی و فعالیت ممکن است یک تنظیم نیز باشد. اگر فرزند شما خیلی فعال نبوده است، بازگشت به مدرسه می‌تواند خسته‌کننده باشد – به جز شرکت در کلاس‌های تربیت بدنی یا ورزش کردن. هر و همه اینها می تواند از نظر فیزیکی تخلیه شود. اگر سال تحصیلی هنوز شروع نشده است، مقداری حرکت روزانه را در روز خود بگنجانید. پیاده‌روی کنید، از موزه یا مکان دیگری که نیاز به پیاده‌روی دارد بازدید کنید، در صورت امکان در استخر یا ساحل شنا کنید، دوچرخه سواری کنید، و غیره. استراحت کنید، یا فقط در ساعات کلی مدرسه منفعل تر باشید – تا زمانی که او کمی استقامت پیدا کند و بتواند تا عصر فعال بماند، علی رغم اینکه تمام روز در مدرسه است.
به عنوان والدین خود را با شرایط عادی جدید تطبیق دهید
به یاد داشته باشید که با خودتان نیز راحت باشید. دشوار است، حتی در طول یک سال “عادی”، احساس ناراحتی در بازگشت به مدرسه
تغییرات برنامه یک بیماری همه گیر جهانی، تنش نژادی و سیاسی را وارد کنید، و دستورالعملی برای سطوح فوق العاده بالای استرس دارید. در حالی که این مشکل را “حل” نمی کند، آگاهی از اینکه در زمان های سختی زندگی می کنیم می تواند کمک کند. همچنین به خود یادآوری کنید که این برای همه سخت بوده است. ما واقعاً “همه در این با هم هستیم.” خوشبختانه، منطقه مدرسه فرزند شما – از معلمان و مدیران گرفته تا کارکنان حضانت و منشی ها – درک می کند که تنظیم مجدد به “عادی” یک فرآیند آنی نیست. هدف این است که این درک از سوی مدرسه به کاهش بار خانواده ها کمک کند.
به عنوان مثال، برخی از مدارس برای مراقبت از سلامت تحصیلی، عاطفی، اجتماعی و روانی کودکان، «وقفه های مغزی»، بررسی های اجتماعی-عاطفی، و «جلسات صبحگاهی» اضافی را ادغام کرده اند. در واقع، نواحی مدارس بودجه کمکی دریافت می‌کنند تا روند انتقال را برای کودکان تسهیل کنند: توانایی مقابله با کاهش یادگیری، تسریع در یادگیری، و نیز تمایل به نیازهای عاطفی-اجتماعی دانش‌آموزان، تا سازگاری دانش‌آموزان و خانواده‌ها تا حد امکان راحت باشد.
آنها الان کجا هستند؟
نوح حدود چهار هفته است که به مدرسه بازگشته است و اوضاع در حال بهتر شدن است. در ابتدا، نوح از زمان خواب زودتر شکایت کرد، اما مایا به خود یادآوری کرد که صبور باشد و خلاق باشد. او یک بازی آماده شدن برای رختخواب انجام داد و با نوح قرارداد بست که بتواند شب های جمعه تا دیر وقت بیدار بماند، به شرطی که در طول هفته به رختخواب برود.
در زمان خواب جدید بدون هیاهو.
در هفته اول مدرسه، مایا نیز شروع به بیدار کردن نوح زودتر کرد. از آنجایی که در هفته اول توانست او را به مدرسه برساند، نیازی به تنظیم زمان بیداری خود نداشت. در هفته دوم، او توانست حتی زودتر او را بیدار کند و مادرش برای بردن او به مدرسه آمد. در هفته سوم مدرسه، او توانست او را در زمان مورد نظر از خواب بیدار کند، بنابراین او برای سوار شدن به اتوبوس آماده شد.
فعالیت بدنی کمی چالش برانگیزتر بود.
نوح واقعاً می خواست در تمام تمرینات فوتبال شرکت کند، اما او در هفته اول تمرین کاملاً تخلیه شد. در حالی که این به زمان خواب زودتر کمک کرد – خوابیدن برای او آسان بود – او از خستگی در طول روز شکایت داشت. مایا به نوح ادامه داد که اگر لازم بود در ابتدا یک شب تمرین را حذف کند، او وضعیت را برای مربی توضیح دهد تا او نگران از دست دادن فرصت یا ترس از مجازات برای “پرش” نباشد. با این حال، نوح در آنجا آویزان شد و به تمام تمرینات ادامه داد، و در پایان هفته دوم مدرسه، دیگر آنقدر که با تمرینات بدنی وفق داده بود خسته نبود.
تنظیم زمان غذا راحت ترین بود.
نوح به راحتی به ساعات معمول صبحانه، ناهار و شام بازگشت. از آنجایی که او در مدرسه صبحانه و ناهار می خورد، مایا می دانست که این کمک می کند. خوردن همزمان همه دوستانش – نوعی “فشار همسالان” مثبت – این درک ضمنی را نشان می دهد که وقتی صحبت از زمان غذا می شود، “اینطور است”. خوشبختانه، وقت ناهار کلاس آنها نسبتاً زود بود، بنابراین تا نوح
به خانه می رسید و تکالیفش را تمام می کرد، او برای یک شام زودتر آماده بود. که به نوبه خود کمک کرد تا کل برنامه شبانه – فوتبال، زمان حمام، زمان داستان، تختخواب- بسیار آسان تر شود.
بعد از اینکه نوح را برای شب به خانه می برد، مایا روزانه با صرف زمان برای خواندن کتاب، تماشای یک فیلم خوب یا حمام کردن، مراقبت از خود را انجام می داد. مراقبت از خود به او این امکان را داد که روز بعد احساس انرژی کند، به خصوص زمانی که نیاز داشت انرژی خود را برای کمک به نوح جمع آوری کند تا انتقال دوباره به مدرسه را آرام کند.
بیاید مرور کنیم!
در ادامه چند یادآوری از این قسمت از مطلب بازگشت به مدرسه پس از کووید آورده شده است زیرا به کودک خود کمک می کنید تا با برنامه ها و روال هایی که بخشی از یک سال تحصیلی معمولی هستند سازگار شود:
طبیعی است که بچه ها – و والدین! – برای تطبیق با روال ها و برنامه های جدید تلاش کنند.
برای کاهش انتقال، از فرآیندهای ذکر شده در این فصل برای ایجاد یک برنامه بازی عملی که شامل موارد زیر است استفاده کنید:
داده های پایه خود را جمع آوری کنید – با نام مستعار، برنامه های روزانه شما – و
“نتایج” خود را برای شناسایی زمینه های ناهماهنگی تجزیه و تحلیل کنید.
یک لیست اولویت بندی شده از زمینه هایی برای کار ایجاد کنید و ابتدا یک تمرکز اصلی را انتخاب کنید.
همانطور که برنامه خود را اجرا می کنید، واقع بین باشید. همچنین، به یاد داشته باشید که با فرزندتان و خودتان مهربان باشید!
تمام تلاش خود را برای کاهش استرس با جستجوی راه حل های خلاقانه در زمانی که تغییرات زیادی در یک زمان اتفاق می افتد انجام دهید. هنگام در نظر گرفتن انتقال بازگشت به مدرسه، به یاد داشته باشید که دانش آموزان ممکن است نیاز به ایجاد استقامت، هم از نظر جسمی و هم از نظر تحصیلی داشته باشند.
فرصت هایی برای خواندن، درگیر شدن با مفاهیم ریاضی و غیره برای فرزندتان ایجاد کنید.
اطمینان حاصل کنید که فرزندتان مقداری فعالیت بدنی روزانه دارد، زیرا این کار برطرف می شود
راهی طولانی برای تسهیل این انتقال به عنوان روال روزانه شما در طول سال تحصیلی.
یادت باشد، تو تنها نیستی. والدین در سراسر جهان با بازگشت پس از همه گیری به مدرسه و همه تغییرات ناشی از آن دست و پنجه نرم می کنند.
همچنان ادامه دارد … کلینیک روان حامی، حامی روح و روان شما. (دکتر احمد خاکی)
